https://floroieikastikoi.blogspot.gr/2016/07/blog-post_3.html
Στην παρούσα έρευνα γίνεται η αναζήτηση ενός μέσου για την προβολή μιας ενδεχομένως παράλληλης πραγματικότητας η οποία συνοψίζεται στην έννοια του μυθικού. Οι μύθοι ως ολότητα εκπροσωπούν άλλοτε συναισθήματα και εκφάνσεις κρυφών πτυχών της ανθρώπινης διαίσθησης και άλλοτε είναι η τάση της ανακάλυψης πλασμάτων καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του ανθρώπου. Αποτελούνται από έννοιες όπως : η αλήθεια, η γνώση, η πιθανή ιστορία, η μνήμη, τα γεγονότα οι οποίες απασχόλησαν τον Ηρόδοτο, τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη. ΟΙ Νύμφες (που αναφέρονται και στην Παλαιά Διαθήκη, στο βιβλίο Γένεσις 6:1-4) που προβάλλονται στην παρουσίαση της πτυχιακής εργασίας, κατατάσσονται στην κατηγορία των ξωτικών. Τα ξωτικά εμφανίζονται ως προστάτες/ιδες ενός τόπου (δάσος/ ποταμός/ θάλασσα/ υδροβιότοπου/ κοιλάδας). Ως υπερφυσικά πλάσματα, ζουν σε μια παράλληλη διάσταση με τους ανθρώπους, μετά την πτώση των αγγέλων από τον Παράδεισο. Στο πεδίο του μυθικού ωστόσο ο χώρος και ο χρόνος κινούνται με διαφορετικό τρόπο. Κατά τον Όμηρο οι Νύμφες συμμετέχουν και στα συμβούλια των θεών (Ιλιάδα, Υ, 4-9).
